Je laat de batterij van je telefoon niet leeg lopen. Laat het ook niet bij jezelf gebeuren. Pas wanneer jij voor jezelf zorgt, kan jij voluit voor anderen zorgen en ook leuke dingen gaan doen, waarvan je voluit kunt genieten.
Want vermoeidheid en spanningsklachten ontwikkelen zich langzaam. Heel vaak heb je het niet door, ze sluipen langzaam in. En kunnen onnodig lang duren. Je eigen batterij gaat steeds meer leeg en het duurt steeds langer voordat je weer opgeladen bent...
Het grootste probleem is dat de ernst van de situatie vaak onderschat wordt.
Op het moment dat het een paar maanden of zelfs jaren duurt en je geen zicht hebt op verbetering van je situatie, kan dit tot grotere problemen leiden: chronische stress en zelfs een burn-out. En dan ben je verder van huis.
Misschien herken je dit: Ik heb een drukke baan en kan me niet permitteren om uit te vallen. Ik mag absoluut niet omvallen en ik móet blijven werken! Ik trek het nog nét, maar ik ben niet te genieten en ’s avonds en in het weekend totaal uitgeput. Mijn partner en mijn kids hebben NIETS aan mij.
En als je totaal uitgeput bent, dan zit je in overlevingsmodus. Je maak je keuzes, die je eigenlijk niet wilt. En als je op deze manier doorgaat, dan stort je vanzelf een keer volledig in. Dan kan je niet meer werken, ben je geen leuke mama en alles wat je tot nu toe opgebouwd hebt gaat verloren. Is het waard om zo door te gaan?
Wat je op z’n moment zelf niet kunt zien, is dat het heel makkelijk anders kan. Als je merkt dat je weinig tijd voor jezelf hebt, dan kan je stappen nemen, die je situatie gaan veranderen. Je kunt voorkomen dat stress en tijdgebrek een echt probleem worden.
Hoe zou het voor je zijn als je zelf keuzes kunt maken die je meteen ruimte en energie geven?
Welke beslissing, die je vast al heel lang aan het uitstellen bent kan je NU nemen, die je direct ruimte en energie zal geven?
Reactie plaatsen
Reacties